அற்றை திங்கள் அந்நிலவில்....

தலைவனை பற்றி தலைவி

அற்றைத் திங்களில் அள்ளியெடுத்து அணைத்தனன்
மோகனப் புன்சிரிப்பில் மூழ்கடித்தனன்
மந்தகாசப் பார்வையில் மனம் மயக்கினன்
சிருங்காரத்தில் சிந்தை மயங்கி சிலிர்த்தனன்
என்னில் அன்பை அகழ்ந்தெடுத்தனன்
ஏகாந்தத்தில் எனை இருத்தினன்....

கன்னம் கன்றி சிவக்க வைத்தனன்
அவ்வப்போது துயில் கலைத்தனன்
பெண்மையின் மென்மை உணர்த்தினன்
சிப்பிக்கு முத்துக்களை பரிசளித்தனன்
வார்தைகளில் ஜாலம் புரிந்தனன்
வாராமலே சில நாள் நோகடித்தனன்....


தலைவி பற்றி தலைவன்

நாணிச் சிரிக்கின்றாள்
வெட்கிக் குனிகின்றாள்
எண்ணி தவிக்கின்றாள்
தேனினும் இனிய தீஞ்சுவை
குரலில் அழைக்கின்றாள்....

நாடி வந்தால் ஓடி ஒளிகின்றாள்
நயன மொழி பேசுகின்றாள்
காதிலோ காதல் ஜதி சொல்கின்றாள்
பல நாழிகை பார்த்து ரசிக்கின்றாள்
பாராமல் நான் போனால் துடிக்கின்றாள்....