உயிரோவியம்

எத்தனை இன்னல் வரினும்
அத்தனையும் மறந்து்போகும்
உன் அன்பு முத்தத்திலும்
அம்மா என்ற அழைப்பிலும்





அல்லி மலர் பாதமும்
அனிச்ச மலர் தேகமும்
கண்டவர் உள்ளம் உவகை கொள்ளும்
உங்களை காணாதவர் உலகம் இருளும்





இனணயற்ற ஒவியன் பிரம்மன்
எந்த தூரிகை கொண்டு உன்னை
வரைந்தனன் உன் வண்ணம் என்ன‌
வானவில்லில் கடைந்ததோ




நற்றமிழும் அற்றமிழும்
நாணம் கொள்ளும்
நின் அற்புத வதனத்தின்
அழகை பகர இயலாது





ஒவியங்கள் அசைவதில்லை
நீ மட்டும் அசைந்தாடும்
உயிரோவியமாய்!!!!