என் கற்பனை குதிரை

வானம் வெளித்த பின்னும்
வைகறை புலர்ந்த பின்னும்
பூக்கள் முகிழ்த்த பின்னும்
உன்னருகே இருக்க விழையும் மனம்







கண்மூடி நீ துயில்வதை
கண்டால் என் கற்பனை குதிரையும்
காற்றில் றெக்கை கட்டி பறக்கும்
கண் விழிக்கும் உன் முதல் பார்வைகாக என்
கண்ணின் மணிகளூம் பூத்திருக்கும்







உன்னவர்கள் எனை வருத்தினாலும்
உனக்காய் சகித்திருப்பேன்
உன்னை பெற்றதற்காகவே
உன் தாயை துதித்திருப்பேன்









நம் மழலையின் முதல் ஸ்பரிசத்தில்
நின் யாக்கை சிலிர்க்க கன்டேன்
மழலைகள் பல பரிசளிக்க உள்ளம் கொண்டேன்
பாவம் பாரதம் பரிதவிக்கும் என இரங்கிவிட்டேன்