தொப்பூள் கொடி சொந்தங்களை நம்பாதீர்கள்....

ஆண்களின் ரத்தத்தால் இந்த கடல் சிவப்பாகட்டும்
பெண்களின் கற்பு எங்கள் வீரர்களுக்கு விருந்தாகட்டும்
என சிங்களவன் கொக்கரித்தபோது
கொப்பளித்த என் கோபத்தை
கொட்டிவைக்க இடமின்றி குமறித்தான் போனேன்....

அங்கே கொட்டியிருக்கும் ரத்தத்தை மண் உறியவே
இன்னும் எத்தனையோ நாட்களாகும் என கூறுகின்றனரே
அந்த மண்ணின் ரத்தவெறி தீர்ந்ததா????
இல்லை இன்னும் முகாம்களில் வெறிபிடித்த மிருகங்களால்
வதைக்கப்பட்டு சிதைக்கப்படுவோரின் ரத்தமும் வேண்டுமா???

அவர்களின் கொடூர செய்கைகளை கண்டு
வேதனையில் வெம்பியபடி
எங்கள் நாட்டில் உங்கள் நிலையை
சற்றே யோசித்துபார்க்கிறேன்...

ஆயிரக்கணக்கான உயிர்கள்
அங்கு பலியானபோது இங்கு யாரும்
அதிகமாய் அழுததாய் தெரியவில்லை
ஆனால் ட்வென்டி ட்வென்டி உலகக்கோப்பையை
எங்கள் நாடு வெல்லவில்லையே என சற்று அதீதமாய் அழுதோம்.....

ஆனால் ஒன்று மட்டும் உறுதி
அங்கு நடக்கும் கொடுமைகளை கண்டு
கவிதை வடிப்போம், கதை எழுதுவோம்
கட்டுரைகளில் கிழி கிழியென கிழிப்போம் ....

அதே சமயத்தில்தப்பி தவறி எங்கள் பேச்சை நம்பி நீங்கள்
தொப்பூள் கொடி சொந்தமிது என இங்கு வந்தீர்களானால்
உங்களுக்கு அகதிகள் என பட்டமும் அளிப்போம்....